Көз авазы

Подробности

Опубликовано 04.09.2020 00:00

Просмотров: 492

Сентябрь – көзнең беренче ае. Кояш җир өстен элеккечә үк җылытырга тырышса да, барыбер көз көзлеген итә. Һава көннән-көн салкыная бара, агач яфракларына да сары төс куна башлады. Салмак кына җылыткан көзге кояш нурларына соңгы чәчәкләрнең сары балкышы килеп кушылгач, сагышлы назлары белән һәркемгә тансык һәм ел буе көтеп алынган “әбиләр чуагы” көннәре башланып китә.

Күп тә үтмәс, канатлы дусларыбыз да җылы якларга китә башлар. Шулкадәр ерак араны ничек арымый үтәләр алар? Галимнәр тикшереп белгәннәр: кошлар һавада очып барганда бераз йоклап та алалар икән. Йокыга талган кошлар, юлны югалтмас өчен көтүнең уртасында очалар.

Әлбәттә, кошлар арасында безнең якларда калучылары да бар. Алар өчен карбыз, кабак, көнбагыш орлыклары әзерли башларга кирәк.

Бу көннәрдә кыр тавыклары азык эзләп бер урыннан икенчесенә күчеп йөри. Алар бигрәк тә солы камылларын яраталар. Урман тавыкларының балалары хәзер усак яки карагай яфракларын ашауга күчәләр.

Сентябрьдә төлкеләр кышкы “киемнәр”ен кияргә керешәләр.

Кондызлар яр буйларында агачларны егалар һәм үткен тешләре белән кисеп, ояларына ташыйлар. Дөрес, кайчак алар кышка дип әзерләгән усак агачына пошилар һәм куяннар килеп җитә.

Тиеннәр дә кышка бик тырышып әзерләнәләр – ояларына чикләвек җыеп куялар.

(“Балалар календаре”).