Елмаюдан дөнҗя яктыра

Подробности

Опубликовано 12.06.2015 10:38

Просмотров: 963

Тормышның шундый чаклары була ки, килгән авырлыклардан, чит-ятлар китергән үпкәләрдән, нахак сүзләрдән үксеп-үксеп елыйсы килә, кемнәндер үч аласы килә, тик көчләрнең тигез түгеллеген аңлап, чарасыздан бары елау кала, ә күңелдә сине рәнҗеткән кешеләрдән үч алу теләге яши башлый. Тукта. Уйлан. Әгәр дә һәркем үзләрен рәнҗеткән кешегә җавап итеп әшәкелекләр эшли башласа, бөтен дөнья рәнҗеш-каргыш белән тулыр иде, гөнаһлы караңгылыкка чумар иде. Тик андый хәл булмас, чөнки арабызда якты күңелле, нинди генә хәлдә дә яхшылык кылучылар күбрәк! Дөньябыз менә шундый гафу итә, кичерә белүче көчле затлар аркасында гына тора. Син дә алар арасында бул. Начарлыкны кем дә эшли ала ул, ә менә олы йөрәкле булу - көчле рухлыларга гына хас сыйфат. Һәрвакыт күңелдән булса да елмаеп торыгыз. Елмаюдан дөнья яктыра!

(“Бәхетле керпе”).