Һәрвакыт үсешкә омтылды

Подробности

Опубликовано 08.02.2025 06:12

Просмотров: 188

1957 елның 25 мартында Тубылтора авылында Уразбикә һәм Садыйр Әбсәләмовлар гаиләсендә Закира исемле кызлары туа.

Ул зур һәм дус гаиләдә үсте, авыр хезмәтне күреп, өлкәннәрне хөрмәт итү һәм туган якны ярату кагыйдәләре белән тәрбияләнде. Закира Садыйр кызы кечкенәдән үк зирәк, акылы, матурлыгы, эчкерсезлеге һәм җаваплы карашы белән аерылып торды. Күңел җылысын һәм кайгыртуын башкалар белән һәрвакыт уртаклаша белде.

Ул хезмәт юлын бухгалтер булып башлады. Бирелгән эшне җаваплылык белән башкарып, күбрәк файда китерергә омтылып эшләде. Елдан-ел профессионализм һәм лидерлык сыйфатларын күрсәткән Закирага ферма рәисе вазифасы тапшырылды, хезмәттәшләре өчен ул чын үрнәк булды. Закира Садыйр кызы 40 елдан артык эш тәҗрибәсен туган авылында авыл хуҗалыгын үстерүгә багышлады. Аның җитәкчелегендә коллектив югары нәтиҗәләргә иреште, берничә тапкыр бүләкләр алды.

Ул һәрвакыт үсешкә омтылды, семинарларда һәм укыту курсларында актив катнашты, авыл хуҗалыгында алдынгы технологияләрне үзләштерде. Аналитик акылы, теләсә нинди мәсьәләнең асылын аңлавы, билгеле бер нәтиҗәгә игътибар итүе һәм карашын якларга әзер булуы белән аерылып торды. Шул ук вакытта ул һәрвакыт әдәпле, тыйнак, һәр кеше белән аралашып, командада хөрмәт һәм абруй казанды.

Закира Садыйр кызының тормышы хезмәт казанышлары белән генә түгел, ә гаилә җылысы белән дә тулы иде. Ире белән алар озын һәм авыр, ләкин мәхәббәт белән тулы тормыш юлы кичерделәр. Уллары Динар һәм кызлары Диләрә өчен яратучы әни, оныклары Алинә, Эмиль, Данир, Илназ өчен кайгыртучан әби булды, кияве Русланга хөрмәт белән карады.

Закира Хәбибулина сеңдереп үскән гаилә традицияләре аның характерында һәм дөньяга карашында зур роль уйнады. Гаилә традицияләренең берсе - түгәрәк өстәл очрашулары иде. Аның артында алар шатлыкларын һәм кайгыларын уртаклаштылар, яңалыклар һәм планнар турында сөйләштеләр, мөһим карарлар кабул иттеләр, авыр вакытта бер-берсенә булыштылар. Бу гаилә бердәмлеге символын Закира Садыйр кызына гомере буе алып барды.

Гаилә традицияләрендә кунакчыллык аерым урын алып торды. Мәчет янында урнашкан йортларында кунаклар өчен һәрвакыт ишекләре ачык иде. Әни үрдәк, каз яки балыктан пешерелгән тәмле бәлешләре белән барысын да сыйлады. Әти якындагы елгада ел әйләнәсендә балык тотты.

Бәйрәмнәрнең үзгәрмәс атрибуты - себер татарларының милли ризыгы бавырсак иде. Бавырсакны әзерләүдә бөтен гаилә катнаша иде. Балалар камырны тезләренә чиста салфетка салып сузарга өйрәнделәр - шулай итеп «Тубык бавырсагы» әзерләнде. Вакыт узу белән технология үзгәрсә дә, бу ризыкның изге мәгънәсе элеккечә калды.

Гаиләдә белемгә мәхәббәт тә көчле иде. Кичләрен шахмат уйнау, квант математика мәсьәләләрен чишү, китап уку белән үткәрделәр. Садыйр Уркнутдин улы балаларда әдәбият һәм сәнгатькә кызыксыну уятты.

Тагын бер мөһим традиция - ата-бабалар истәлеген хөрмәт итү иде. Балаларга әби-бабалары турында истәлекләр сөйләделәр, аларны онытмаска, алар белән горурланырга өйрәттеләр. Өйдә дини йолалар үтәлеп килде. Балачактан ук кабул ителгән бу кыйммәтләр Закира Садыйр кызы өчен тормышта ышанычлы компас булды.

Хәбибә ШАГБАНОВА,

Төмән шәһәре.